运用"曲度六言绝律近体诗谱"对20首唐代六言诗内在规则初探
按照"曲度六言绝律学说",将网上20首唐代六言绝句作为样本,对其内在平仄格律进行初步探讨分析,其结果报告如下:
一.方法:
1.抽取网上20首唐代六言绝句作为样本;
2.对它们内在格律,在逐字检测平仄之后用于本文分析.
3.标准:采用我们最早首创的""曲度三言绝律近体诗谱";
二.资料:
1.将古代六言绝句按"曲氏六言绝律近体诗谱"标准,判断其联内平仄出格情况:
01 送郑二之茅山(唐·皇甫冉)
水流绝涧终日,草长深山暮春。犬吠鸡鸣几处,条桑种杏何人。
古:仄平仄仄平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 ◆人【上平十一真】
今:仄平平仄平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 ◆人【九文,en,in(ien),un(uen),ün(üen)】
曲度批注:皇甫冉该诗第一句第一.四字出格;
标式:平平仄平平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
皇诗:仄平仄仄平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
02 仙岩二首 其一(唐·王贞白)
白烟昼起丹灶,红叶秋书篆文。二十四岩天上,一鸡啼破晴云。
古:仄平仄仄平仄 平仄平平仄平 仄仄仄平平仄 仄平平仄平平 ◆云【上平十二文】
今:平平仄仄平仄 平仄平平仄平 仄平仄平平仄 平平平仄平平 ◆云【九文,en,in(ien),un(uen),ün(üen)】
曲度批注:王贞白该诗第一句第一.四字出格(应平);
标式:平平仄平平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
用中:平平仄平平仄 中仄平平仄平 仄仄中平中仄 中平中仄平平
王诗:仄平仄仄平仄 平仄平平仄平 仄仄仄平平仄 仄平平仄平平
03 发越州赴润州使院留别鲍侍御(唐·刘长卿)
对水看山别离,孤舟日暮行迟。江南江北春草,独向金陵去时。
古:仄仄仄平仄平 平平仄仄平平 平平平仄平仄 仄仄平平仄平 ◆时【上平四支】
今:仄仄仄平平平 平平仄仄平平 平平平仄平仄 平仄平平仄平 ◆时【十三支,(-i)(零韵母)】
曲度批注:刘诗第3句第四字出格(二仄夹一平).第三句第3.4字出格.
标式:仄仄平平仄平 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
用中:中仄平平仄平 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
刘诗:仄仄仄平仄平 平平仄仄平平 平平平仄平仄 仄仄平平仄平
04 寻张逸人山居(唐·刘长卿)
危石才通鸟道,空山更有人家。桃源定在深处,涧水浮来落花。
古:平仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄仄平仄 仄仄平平仄平 ◆花【下平六麻】
今:平仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄仄平仄 仄仄平平仄平 ◆花【一麻,a,ia,ua】
曲度批注:刘诗第3句第四字出格(二仄夹一平).第三句第四字出格(应平)
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
用中:中仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
刘诗:平仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄仄平仄 仄仄平平仄平
05 田园乐七首 其三(唐·王维)
采菱渡头风急,策杖林西日斜。杏树坛边渔父,桃花源里人家。
古:仄平仄平平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平平仄 平平平仄平平 ◆家【下平六麻】
今:仄平仄平平平 仄仄平平仄平 仄仄平平平仄 平平平仄平平 ◆家【一麻,a,ia,ua】
曲度批注:王维该诗第一句第一字出格(应平);
标式:平平仄平平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
用中:平平仄平平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平中仄 平平中仄平平
王诗:仄平仄平平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平平仄 平平平仄平平
06 田园乐七首 其六(唐·王维)
桃红复含宿雨,柳绿更带朝烟。花落家童未埽,莺啼山客犹眠。
古:平平仄平仄仄 仄仄仄仄平平 平仄平平仄仄 平平平仄平平 ◆眠【下平一先】
今:平平仄平仄仄 仄仄仄仄平平 平仄平平仄仄 平平平仄平平 ◆眠【八寒,an,ian,uan,üan】
曲度批注:王维该诗第一句第五字出格(应平);第二句头连四仄出格(第2到5字应平平仄).
标式:平平仄平平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
用中:平平仄平平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平中仄 平平中仄平平
王诗:平平仄平仄仄 仄仄仄仄平平 仄仄平平平仄 平平平仄平平
07 寄李袁州桑落酒(唐·郎士元)
色比琼浆犹嫩,香同甘露仍春。十千提携一斗,远送潇湘故人。
古:仄仄平平平仄 平平平仄平平 仄平平平仄仄 仄仄平平仄平 ◆人【上平十一真】
今:仄仄平平平仄 平平平仄平平 平平平平平仄 仄仄平平仄平 ◆人【九文,en,in(ien),un(uen),ün(üen)】
曲度批注:郎士元该诗第三句出格.
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
用中:仄仄平平中仄 平平中仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
郎诗:仄仄平平平仄 平平平仄平平 仄平平平仄仄 仄仄平平仄平
08 归山作(唐·顾况)
心事数茎白发,生涯一片青山。空林有雪相待,古道无人独还。
古:平仄仄平仄仄 平平仄仄平平 平平仄仄平仄 仄仄平平仄平 ◆还【上平十五删】【下平一先】
今:平仄仄平平通 平平平仄平平 平平仄仄平仄 仄仄平平平平 ◆还【四开,ai,uai】【七尤,ou,iu(iou)】【八寒,an,ian,uan,üan】
曲度批注:顾况该诗第一句第三字出格(应平);第三句第四字出格(应平).
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
顾诗:平仄仄平仄仄 平平仄仄平平 平平仄仄平仄 仄仄平平仄平
B.将古代六言绝句按"曲氏六言绝律近体诗谱"标准,判断其联间失粘情况:
01 小江怀灵一上人(唐·皇甫冉)
江上年年春早,津头日日人行。借问山阴远近,犹闻薄暮钟声。
古:平仄平平平仄 平平仄仄平平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 ◆声【下平八庚】
今:平仄平平平仄 平平仄仄平平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 ◆声【十一庚,eng,ing(ieng),ong(ueng)iong,(üeng)】
曲度批注:皇甫冉该诗,两联间失粘.
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
用中:中仄平平中仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
皇诗:平仄平平平仄 平平仄仄平平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
02 剡山夜月(唐·朱放)
月在沃洲山上,人归剡县溪边。漠漠黄花覆水,时时白鹭惊船。
古:仄仄仄平平仄 平平仄仄平平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 ◆船【下平一先】
今:仄仄仄平平仄 平平仄仄平平 仄仄平平仄仄 平平平仄平平 ◆船【八寒,an,ian,uan,üan】
曲度批注:朱放该诗两联间失粘;
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
用中:仄仄中平中仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 中仄平平仄平
朱诗:仄仄仄平平仄 平平仄仄平平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
03 荅乐天临都驿见赠(六言)(唐·刘禹锡)
北固山边波浪,东都城里风尘。世事不同心事,新人何似故人。
古:仄仄平平平仄 平平平仄平平 仄仄仄平平仄 平平平仄仄平 ◆人【上平十一真】
今:仄仄平平平仄 平平平仄平平 仄仄仄平平仄 平平平仄仄平 ◆人【九文,en,in(ien),un(uen),ün(üen)】
曲度批注:刘禹锡该诗,两联间失粘.
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平仄仄 仄仄平平仄平
用中:仄仄平平仄仄 平平中仄平平 平平仄平仄仄 仄仄平平仄平
刘诗:仄仄平平平仄 平平平仄平平 仄仄仄平平仄 平平平仄仄平
04 临都驿答梦得六言二首 其一(唐·白居易)
扬子津头月下,临都驿里灯前。昨日老于前日,去年春似今年。
古:平仄平平仄仄 平平仄仄平平 仄仄仄平平仄 仄平平仄平平 ◆年【下平一先】
今:平仄平平仄仄 平平仄仄平平 平仄仄平平仄 仄平平仄平平 ◆年【八寒,an,ian,uan,üan】
曲度批注:白居易该诗,两联间失粘.
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
用中:中仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
白诗:平仄平平仄仄 平平仄仄平平 仄仄仄平平仄 仄平平仄平平
05 所思(唐·李中)
门掩残花寂寂,帘垂斜月悠悠。纵有一庭萱草,何曾与我忘忧。
古:平仄平平仄仄 平平平仄平平 仄仄仄平平仄 平平仄仄仄平 ◆忧【下平十一尤】
今:平仄平平仄仄 平平平仄平平 仄仄平平平仄 平平仄仄仄平 ◆忧【七尤,ou,iu(iou)】
曲度批注:李中该诗,两联间失粘.
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
用中:中仄平平仄仄 平平中仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
李诗:平仄平平仄仄 平平平仄平平 仄仄仄平平仄 平平仄仄仄平
C.将古代六言绝句按"曲氏六言绝律近体诗谱"标准,判断其联内出格与联间失粘情况:
01 客中春思(唐·李中)
又听黄鸟绵蛮,目断家乡未还。春水引将客梦,悠悠绕遍关山。
古:仄平平仄平平 仄仄平平仄平 平仄仄平仄仄 平平仄仄平平 ◆山【上平十五删】
今:仄平平仄平平 仄仄平平仄平 平仄仄平仄仄 平平仄仄平平 ◆山【八寒,an,ian,uan,üan】
曲度批注:李中该首诗两联间失粘.第三句第三字出(应平)第二联内失对.
标式:平平仄仄平平 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
用中:中平中仄平平 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
刘诗:仄平平仄平平 仄仄平平仄平 平仄仄平仄仄 仄仄平平仄平
02 代人寄远六言二首 其二(唐·杜牧)
绣领任垂蓬髻,丁香闲结春梢。剩肯新年归否,江南绿草迢迢。
古:仄仄仄平平仄 平平平仄平平 仄仄平平平仄 平平仄仄平平 ◆迢【下平二萧】
今:仄仄仄平平仄 平平平平平平 仄仄平平平仄 平平仄仄平平 ◆迢
曲度批注:杜牧该诗,两联间失粘.按其原诗则第四句第五字出格(应仄).
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
用中:仄仄中平中仄 平平中仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
杜诗:仄仄仄平平仄 平平平仄平平 仄仄平平平仄 平平仄仄平平
03 再赠乐天(六言)(唐·刘禹锡)
一政政官轧轧,一年年老骎骎。身外名何足算,别来诗且同吟。
古:仄仄仄平仄仄 仄平平仄平平 平仄平平仄仄 仄平平仄平平 ◆吟【下平十二侵】【去声二十七沁】
今:平仄仄平通通 平平平仄平平 平仄平平平仄 平平平仄平平 ◆吟【九文,en,in(ien),un(uen),ün(üen)】
曲度批注:刘禹锡该诗,两联间失粘.其第一句第三字出格(应平).
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平仄仄 仄仄平平仄平
用中:仄仄平平仄仄 中平中仄平平 平平仄平仄仄 仄仄平平仄平
刘诗:仄仄仄平仄仄 仄平平仄平平 平仄平平仄仄 仄平平仄平平
04 田园乐七首 其四(唐·王维)
萋萋春草秋绿,落落长松夏寒。牛羊自归村巷,童稚不识衣冠。
古:平平平仄平仄 仄仄平平仄平 平平仄平平仄 平仄仄仄平平 ◆冠【上平十四寒】【去声十五翰】
今:平平平仄平仄 仄仄平平仄平 平平仄平平仄 平仄仄仄平平 ◆冠【八寒,an,ian,uan,üan】
曲度批注:王维该诗,两联间失粘.第一句出格.按其原诗第二联失对,第四句第三到五字出格.
标式:平平仄平平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
用中:平平仄平平仄 仄仄平平仄平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
王诗:平平平仄平仄 仄仄平平仄平 平平仄平平仄 平仄仄仄平平
05 景阳台怀古(唐末·徐铉)
后主亡家不悔,江南异代长春。今日景阳台上,闲人何用伤神。
古:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平仄仄平平仄 平平平仄平平 ◆神【上平十一真】
今:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平仄仄平平仄 平平平仄平平 ◆神【九文,en,in(ien),un(uen),ün(üen)】
曲度批注:徐铉该诗,两联间失粘.按其原诗第二联失对,第四句第五字(应仄).
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
用中:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
徐诗:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平仄仄平平仄 平平平仄平平
06 丈人山诗(唐·李真)
春冻晓鞯露重,夜寒幽枕云生。岂是与山无素,丈人著帽相迎。
古:平仄仄平仄仄 仄平平仄平平 仄仄仄平平仄 仄平仄仄平平 ◆迎【下平八庚】【去声二十四敬】
今:平仄仄平仄仄 仄平平仄平平 仄仄仄平平仄 仄平仄仄平平 ◆迎【十一庚,eng,ing(ieng),ong(ueng)iong,(üeng)】
曲度批注:李真该诗,两联间失粘.按其原诗则第四句第一字出格(应平)第四字出格(应仄).
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 仄仄平平仄仄 平平仄仄平平
用中:中仄平平仄仄 仄平平仄平平 仄仄中平中仄 中平中仄中平
李诗:平仄仄平仄仄 仄平平仄平平 仄仄仄平平仄 仄平仄仄平平
07 问李二司直所居云山(唐·皇甫冉)
门外水流何处,天边树绕谁家。山色东西多少,朝朝几度云遮。
古:平仄仄平平仄 平平仄仄平平 平仄平平平仄 平平仄仄平平 ◆遮【下平六麻】
今:平仄仄平平仄 平平仄仄平平 平仄平平平仄 平平通通平平 ◆遮【二波,o,e,uo】
曲度批注:皇甫冉该诗,两联间失粘.按其原诗,第四句第五字(应平).
标式:仄仄平平仄仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
用中:中仄中平中仄 平平仄仄平平 平平仄平平仄 仄仄平平仄平
皇诗:平仄仄平平仄 平平仄仄平平 平仄平平平仄 平平仄仄平平
二),初步结论:
1..我们在上述对20首古代六言绝句研究中初步证实下列问题存在:
A.联内出格:全部样本出格者占15/20(75%);其中失对者占2/20(10%);
B.联间失粘:既失粘也出格者12/20(60%);其中纯失粘者占5/20(25%);
2.我们据此初步判断:
古代唐朝时的诗人对六言绝句体裁平仄格律,还没有一个清晰的认识.
3.有关上面结论还有待对古代六言绝句与六言律进行大样本的验证.
D.QU 2015.3.4 IN PARIS
版权所有!